คำพูดสำหรับคนฉลาดมักจะเพียงพอแล้ว! ขอขอบคุณและขอพระเจ้าอวยพรไลบีเรียและทรงแนะนำให้เราทำสิ่งที่ถูกต้องสำหรับประเทศและผู้คนของเราการใช้เชื้อชาติในการเลือกตั้งไม่ใช่เรื่องแปลกในประวัติศาสตร์การเมืองของไลบีเรีย ตัวอย่างเช่น อดีตประธานาธิบดีไลบีเรีย William VS Tubman และผู้สืบทอดตำแหน่งของเขา William Tolbert, Jr. ใช้เครื่องประดับของชนเผ่าเพื่อผลประโยชน์ส่วนบุคคลและการเมืองตามลำดับในการเลือกตั้งประธานาธิบดีในไลบีเรียในปี 2560 ชาติพันธุ์ การเมืองของชนเผ่า และอัตลักษณ์พื้นเมืองเป็นข้อได้เปรียบ ดังนั้นผู้สมัครบางคนจึงใช้พวกเขาเพื่อชนะการเลือกตั้ง
เพื่อให้เข้าใจถึงพลวัตข้างต้น
มีความจำเป็นที่จะต้องหารือเกี่ยวกับภูมิหลังทางประวัติศาสตร์และการเมืองของไลบีเรียก่อน พื้นหลัง ไลบีเรียก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2365 โดย American Colonization Society (ACS) ซึ่งเป็นองค์กรการกุศลที่ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2360 ในสหรัฐอเมริกาเพื่อส่งอดีตทาสผิวดำกลับไปยังแอฟริกา ACS ส่งอดีตทาสไปยังไลบีเรียตั้งแต่ปี 1822 ถึง 1840 นอกจากนี้ยังส่งทาสแอฟริกันที่ถูกจับคืนไปยังไลบีเรียในช่วงต้นทศวรรษ 1800
แม้ว่าการตั้งถิ่นฐานของพวกเขาจะช่วยหยุดการค้าทาสในไลบีเรียและช่วยในการแก้ไขข้อพิพาทของชนเผ่า แต่ก็สร้างความแตกแยกทางสังคมและลำดับชั้นที่ประกอบด้วยสามระดับ: ที่ด้านบนคือชาวอเมริกา-ไลบีเรียที่ตั้งชื่อตนเองว่าอดีตทาสชาวอเมริกันผิวดำ ตามมาด้วย โดยชาวคองโก ทาสที่ถูกจับกุม ชาวพื้นเมืองที่พวกเขาพบบนบกอยู่ที่ด้านล่าง การแบ่งชั้นทางสังคมในหลาย ๆ ด้านนี้ยังคงดำเนินต่อไปในประเทศ
ในไลบีเรีย ผู้ตั้งถิ่นฐานชาวอเมริกันถูกแบ่งออกเป็นสองกลุ่มตามเส้นสี ผู้ตั้งถิ่นฐานผิวสีอ่อน พวกมูลัตโต เป็นลูกของนายทาส ในอเมริการวมถึงทาสในบ้านด้วย พวกเขาเข้าควบคุมการปกครองของอาณานิคมไลบีเรียและต่อมาเป็นประเทศใหม่ ต้องขอบคุณ ACS
ผู้ตั้งถิ่นฐานผิวคล้ำซึ่งทำงานเป็นทาสในไร่นาในสหรัฐฯ ประกอบอาชีพค้าขายและเดินเรือในไลบีเรีย ในตอนแรกพวกเขาถูกกันออกจากการเป็นผู้นำของประเทศใหม่ น้อยกว่า 10% ของผู้ตั้งถิ่นฐานในอเมริกา-ไลบีเรียมีความรู้ ตามการศึกษาการย้ายถิ่นฐานของ Tom Shicks เปอร์เซ็นต์ส่วนใหญ่ประกอบด้วยมูลัตโต เปอร์เซ็นต์ยอดคงเหลือไม่ได้รับการศึกษา
ในทางกลับกัน คองโก
เป็นชาวแอฟริกันล้วน ซึ่งไม่ใช่ผู้ที่พูดภาษาอังกฤษจากสามเหลี่ยมปากแม่น้ำไนเจอร์-คองโก ซึ่งรวมถึงไนจีเรีย ไนเจอร์ เบนิน และคองโก พวกเขาถูกจับอีกครั้งจากเรือทาสที่เดินทางไปยังเวสต์อินดีส
ACS กำหนดให้พวกเขาอยู่ภายใต้การปกครองหรือผู้ปกครองของอเมริกา-ไลบีเรีย สมาคมเห็นว่าเหมาะสมที่จะจัดกลุ่มวิชาทั้งหมดเป็นหน่วยเดียว ACS ยังรู้สึกว่าผู้ตั้งถิ่นฐานในอเมริกา-ไลบีเรียเมื่อมาถึงครั้งแรก จะช่วยให้คองโกปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ของพวกเขาได้
อย่างไรก็ตาม ชาวอเมริกา-ไลบีเรียปราบปรามคองโก ทำให้พวกเขาเป็นทาส การรักษานี้บังคับให้ชาวคองโกย้ายขึ้นไปบนแม่น้ำและสร้างชุมชนที่เรียกว่าการตั้งถิ่นฐานของชาวคองโก ชาวคองโกทำไร่อ้อย มันสำปะหลัง ฟืน และเกษตรกรรมขนาดเล็กอื่นๆ ในปีต่อมา ทั้งสองกลุ่มได้มารวมกันและปัจจุบันเรียกว่าชาวคองโก บางครั้งพวกเขาก็เรียกพวกเขาว่าอเมริกา-ไลบีเรียเป็นกลุ่มที่โดดเด่น
ปัจจัยสองประการที่นำไปสู่เอกภาพคือการเกิดขึ้นของการแต่งงานระหว่างสองกลุ่มและจำนวนชาวอเมริกา – ไลบีเรียที่ลดลง ในปี พ.ศ. 2390 พวกเขาประกาศให้ไลบีเรียเป็นประเทศเอกราช
ในช่วงทศวรรษที่ 1850 ผู้อพยพอีกกลุ่มหนึ่งซึ่งเรียกว่ากลุ่ม Careyburg ได้มายังไลบีเรียด้วยความช่วยเหลือของบาทหลวงจอห์น เซย์ ซึ่งเป็นรัฐมนตรีเมธอดิสต์ เขาช่วยให้การอพยพของอดีตทาสและคนผิวดำหลายคนจากเวสต์อินดีสไปยังไลบีเรียเป็นไปได้ พวกเขาตั้งรกรากใน Careyburg ซึ่งบาทหลวงก่อตั้งขึ้นเพื่อเป็นการทดลองการใช้ชีวิตในชนบทสำหรับผู้ตั้งถิ่นฐาน
credit : ฝาก 100 รับ 200
